De deelname en successen op de Bondswedstrijd/NK voor Senioren houdt niet over voor St.-Annaparochie tot de ‘oorlogsstop’ in 1943. Van de 46 keer dat deze wedstrijd wordt gespeeld is St.-Annaparochie op 18 wedstrijden niet vertegenwoordigd, wordt 16 keer in de eerste omloop verloren, 4 keer in de tweede omloop en 5 keer in de derde omloop en zijn Rinze de Jong, Sijbren de Koe en Eildert Kuiken in 1924 niet tijdig aanwezig en worden dus van de lijst afgevoerd. Twee keer wordt er succes geboekt.
De eerste Bondswedstrijd wordt op 7 juni 1897 te Franeker gehouden en de deelnemers uit St.-Annaparochie, Jan Schat, Jacob de Jong en Arend Bouma, hebben partuur nr. 1 uit een lijst van 17 drietallen. De tegenstander is het partuur van Sexbierum en genoemd trio uit St.-Annaparochie kan na de eerste omloop hun biezen pakken. In 1905, de bond wordt nu te Marssum gehouden, is St.-Annaparochie met Jan Koopmans, Cornelis Slim en Sierk van der Ploeg weer van de partij, maar nu is Midlum in de eerste omloop te sterk. Ook in de eerstvolgende jaren is er geen succes voor St.-Annaparochie weggelegd. In 1919 bereiken door Willem Koning, Arjen J. de Jong en Rinze de Jong, de derde omloop, maar daarin Witmarsum te sterk. Ook wordt de derde omloop bereikt in 1928, nu door Hendrik van Sinderen, Willem G. de Jong en Sijbren de Koe, maar daarrin volgt uitschakeling door Harlingen. Hetzelfde resultaat is er in 1932 door Dirk R. Keizer, Willem Geerts en Nico Bijlsma, nu is Kimswerd de meerdere. Ook in 1936 dringen Willem Geerts, Jan de Koe en Gerrit Groen tot de derde omloop door, nu is Dronrijp oppermachtig. En tenslotte is in 1941 de derde omloop weggelegd voor Gerrit groen, Jan Nauta en Klaas Kuiken en volgt nipt verlies tegen Wijnaldum (5-5 en 2-6).
In 1939 kwam er al een eind aan de succesloze Bondswedstrijden en verantwoordelijk daarvoor zijn Willem Geerts, Gerrit Groen en Klaas Kuiken, een uitblinker op kaatsgebied in die tijd.. Na winst in de eerste omloop op Stiens, vervolgens op Bolsward en op Arum. Tegen Arum eindigt de partij met alles aan de hang en op die stand slaat Gerrit Groen de bal boven. In de vierde omloop is Berlikum nauwelijks sterker dan St.-Annaparochie, 5-5 en 4-6, en meer dan de vijfde prijs zit er niet in. In 1942, op 25 mei te Franeker en met 60 parturen op de lijst, laat St.-Annaparochie zich niet onbetuigd. Klaas Kuiken, Gerrit Groen en Dirk P. Keizer verslaan achtereenvolgens Harlingen (5-4 en 6-4), Akkrum (5-3 en 6-0), Joure (5-4 en 6-4), Witmarsum (5-5 en 6-2) en Holwerd (5-5 en 6-4). Zo bereikt dit drietal de finale en daarin moet worden aangetreden tegen Weidum, met o.a. de Elfstedentochtwinnaar in 1942, Sytse de Groot in de gelederen. Dit blijkt een te zware opgave, want de eindstand, 2-5 en 0-6, zegt genoeg. Desalniettemin een fraaie tweede plaats.
In 1945, op 26 mei, wordt de Bondswedstrijd hervat en St.-Annaparochie is een van de 64 parturen die deelnemen. Als nummer 5 op de lijst een met Jan Rodenhuis, de latere voorzitter van de KNKB, Dirk P. Keizer en Gerrit Groen in de kaatsarena, komt men niet verder dan de tweede omloop. In 1947 is Jan Rodenhuis opnieuw van de partij, nu met Klaas Kuiken en Gerrit Groen, op papier een ijzersterk trio. Via winst op Oenkerk, Sexbierum en Dokkum bereikt dit drietal de vierde omloop en ontmoet daarin Leeuwarden. Winst zit er niet in, een achtste prijs is het resultaat. Daarna volgen weer jaren met verlies in de eerste, tweede of derde omloop. Opmerkelijk is de winst in de eerste omloop in 1953 door Germ Dijkstra, Piet Keizer en Gerrit Groen op Dongjum. St.-Annaparochie staat in het beslissende eerst met 5-5 en 0-6 achter, maar de opslager van Dongjum is dan zo vriendelijk vier opslagballen buiten het perk te deponeren en zo wint St.-Annaparochie deze partij alsnog. In de tweede omloop is Beetgum echter te sterk. Gerrit Groen sluit zijn Bondswedstrijden in 1960 met Oene Kolthof en Jan Hoekstra af en heeft dan vijfentwintig keer meegespeeld. Successen blijven voorlopig uit ondanks de aanwezigheid van spelers als Jan Hoekstra, Taeke Krap, Klaas A. Bouma, Joost Soolsma, Wiebe Bouma, Koop Jansen en Daan G. Groen. In 1966 valt er eindelijk weer iets te vieren.
Willem Hiemstra.