St. Annabuurtsters op de PC Deel 10

Pieter Tienstra, geboren op 27 september 1967 te Borculo, maakt zijn eerste opwachting op de PC in 1988. Onder de schooljongens komt zijn talent nog niet zo bovendrijven, want op de Bondswedstrijd in die categorie, waarop hij in 1979, 1980 en 1981 uitkomt, is de tweede omloop het hoogst haalbare. Ook op de Bondswedstrijd voor jongens gaat het in 1982 en 1983 nog niet van een leien dakje, maar in 1984 wint hij met Gerrit Cornelis Bijlsma en Hendrik Elings de derde prijs en op de Freulepartij in Wommels in datzelfde jaar zelfs de tweede prijs met dezelfde maten. Het partuur van de kaatsvereniging ‘Willem Westra’ uit Arum is in de finale net iets sterker (gelukkiger). Alle hout komt ten slotte aan de telegraaf, waarbij het partuur van St.-Annaparochie in het laatste eerst zelfs op een 6-2 voorsprong komt. Op 5-5 en 6-6 mist Pieter Tienstra jammerlijk het perk. Eveneens behaalt dit trio op de Jong-Nederlandpartij in 1989 de tweede prijs. Zij staan helaas weer niet op de hoogste trede van het ereschavot, omdat het partuur van de kaatsvereniging ‘Onderling Genoegen’ uit Huizum deze plaats opeist. In de finale valt het doek voor St.-Annaparochie op de stand 5-1 en 6-0. Op de Bondswedstrijd blijft Pieter Tienstra voor St.-Annaparochie steken op de zesde, twee keer de negende en eenmaal de achtste prijs.

Voor de kaatsvereniging Wezon ‘De Sterke Earm’ te Groningen is hij aanmerkelijk succesvoller. In 1994 en 1995 wint hij de hoofdprijs en in 1997 moet hij met de premie genoegen nemen. Dat hij voor laatstgenoemde kaatsvereniging deze prijzen binnenhaalt is niet zo verwonderlijk, want hij is in goed gezelschap van Sake Porte en Johannes G. Dijkstra.

Zijn eerste optreden als St.-Annabuurtster op de PC is op 3 augustus 1988. Hij strandt dat jaar met Tjipco Vellinga uit Franeker en Douwe van der Molen uit Baard in de tweede omloop. In 1989 mag hij zich al na de eerste omloop gaan verkleden, maar in 1990 gaat het voortvarender. Met Stephan Kleefstra uit Huizum en Rinse Bleeker uit Tzummarum bereikt Pieter de halve finale, maar hierin wordt dit partuur kansloos, 5-1 en 6-0, uitgeschakeld. Er resteert dus de derde prijs. In 1991 staat Pieter Tienstra voor de laatste keer als St.-Annabuurtster op de PC-lijst. Evenwel zonder succes, want hij komt niet verder dan de eerste omloop. Daarna staat van 1992 t/m 1996 steeds Groningen achter zijn naam. Dat levert hem in 1992 en 1995 de vierde prijs en in 1996 zelfs de overwinning op. Met koning Johan Okkinga uit Arum en Sake Porte uit Groningen verslaat Pieter Tienstra in een eenzijdige finale, 5-1 en 6-0, Simon Minnesma (Menaldum), Durk van der Meer (Raerd) en Arie den Breejen (Harlingen).

In 1997 komt Pieter Tienstra, nu met Winsum (Gr.) achter zijn naam en met dezelfde maten, opnieuw in de finale. In een behoorlijk spannende eindstrijd, 4-5 en 4-6, moeten zij de eer laten aan het gerenommeerde drietal Pieter van Tuinen uit Groningen, Rinse Bleeker uit Heerenveen en Chris Wassenaar uit Minnertsga, waarbij Pieter van Tuinen tot koning wordt gekroond. Dit is tevens de laatste PC van Pieter, want door een knieblessure is het kaatsen op het hoogste niveau voor hem niet langer mogelijk. Pieter Tienstra wint bovendien nog het jaarklassement in 1996 met 50 punten en eindigt in 1995 en 1997 als tweede.

Jan de Vries, geboren op 25 oktober 1973 te Berlikum, wint op de Bondswedstrijd voor schooljongens in 1985 en 1987 beide keren de zesde prijs. In eerstgenoemd jaar met Frank van Loon en broer Robert, in 1987 met Frank van Loon en Rudy Fopma. In de jongenscategorie heeft hij al in het eerste jaar, in 1988, succes. Met Robert de Vries en Frank van Loon bereikt het partuur van de kaatsvereniging ‘St.-Annaparochie’ op de Bondswedstrijd op 11 juni te Beetgum de finale en komt hierin het partuur van de kaatsvereniging ‘Jan Bogtstra’ uit Franeker tegen. Erik Seerden, Jan Deelstra en Rein Tempel winnen de eindstrijd eenvoudig met 5-1 en 6-2. In 1990 wint Jan de Vries nog de zesde prijs op deze Bondswedstrijd, nu met Rudy Fopma en Frank van Loon. Datzelfde partuur wint eveneens in 1990 de zesde prijs op de Freulepartij te Wommels. Op de Jong-Nederlandpartij doet Jan de Vries behoorlijk van zich spreken. In 1992 staat hij met Rudy Fopma en Robert de Vries op de hoogste trede van het erepodium. Het partuur van de kaatsvereniging ‘Sjirk de Wal’ uit Dronrijp, met o.a. Stephan Kleefstra in de gelederen, moet in de finale met 5-5 en 6-4, het hoofd buigen, waarbij St._Annaparochie een 5-2 voorsprong verloren zag gaan. Na de vijfde prijs in 1994 plaatst Jan de Vries zich met Wietse Jan Dijkstra en Hilbrand Pars opnieuw voor de finale in 1995. Zij moeten het opnemen tegen het partuur van de kaatsvereniging ‘Hallum’ met Pieter van Tuinen als toonaangevende kaatser. Het wordt een enerverende en bloedstollende partij, waarbij Hallum op 5-5 en 6-6 nipt aan het langste eind trekt. Op de Bondswedstrijd voor senioren, waarop Jan de Vries twaalf keer optreedt, blijft het succes beperkt tot de negende prijs in 1991, de tiende prijs in 1995 en de zesde prijs in 1998.

Ten slotte de PC. Jan de Vries betreedt de heilige grond van het ‘Sjûkelân’ te Franeker van 1991 t/m 2000, dus tien keer, waarvan eenmaal als opslager, vijf keer als achterinse en vier keer als voorinse. Hij debuteert als opslager op de PC van 31 juli 1991 en is in gezelschap van smaakmaker Johannes van Dijk uit Huizum en Sietse van der Meer uit Oentsjerk. Na twee eenvoudige zeges in de eerste en de tweede omloop, valt het doek voor dit drietal in de halve finale op 5-2 en 6-2 en er rest dus een voortreffelijke vierde prijs. In 1993 staat Jan de Vries opnieuw in de halve finale, nu met Sake Porte uit Vrouwenparochie en Stephan Kleefstra uit Dronrijp. Hierin worden ze uitgeschakeld bij de stand 5-3 en 6-4 en dus mag dit trio de derde prijs in ontvangst nemen. Dit zijn de successen van Jan de Vries op de PC, want zeven keer verliest hij in de eerste omloop en in 1999 in de tweede omloop. Hij neemt op 2 augustus 2000 voor het laatst deel aan de PC en verliest met Sibbele Lootsma en zijn vaste maat van de laatste jaren, Arie den Breejen, op wel heel onfortuinlijke wijze, namelijk op 5-5 en 6-6.

Willem Hiemstra.